 |
پنج شنبه 29 تير 1391 |
شیخ محمد تقی آملی می گوید:
زمستان بود و در منزل کرسی گذاشته بودیم. می خواستم قرآن بخوانم. قرآن را آوردم و با خود گفتم: در زیر کرسی اگر پایم را دراز کنم، اشکالی ندارد. پایم را دراز کردم و قرآن خواندم.
فردا که در درس سیر و سلوک میرزا علی قاضی شرکت کردم، در اولین حرفی که به من زد، فرمود: آقا شیخ محمدتقی ! زیر کرسی هم باید در محضر قرآن پایمان را دراز نکنیم .
نظرات شما عزیزان:
:: برچسب‌ها: قرآن,
 نویسنده : یک دوست
 |
    |
